انجام، مشاوره و فروش پایان نامه

70 گوشی نوت 7 بیش از حد داغ شد / 2 مورد آتش سوزی جدید

گزارش های ارسالی حاکی از این است که گوشیهای بیش از حد داغ شدن شمار زیادی از گوشی های نوت 7 است.

به گزارش مهر به نقل از ورج،  با ورود گوشی های نوت 7 سامسونگ به بازارهای جهانی فقط تاکنون در آمریکا بیش از 70 مورد گزارش مبنی بر بیش از حد داغ شدن آنها ثبت شده که علت اصلی آن، باتری های معیوب است.

این در حالی است که شرکت سامسونگ در نخستین روز ماه جاری میلادی اعلام کرده بود که گزارشات ارسالی از اطراف جهان نسبت به مشکل باتری در نوت 7 به 35 مورد رسیده اما این رقم در حال افزایش است.

آمار افزایش خرابی در گوشی های نوت 7 موجب به تعلیق در آمدن فروش محصول جدید سامسونگ شده و این شرکت کره ای اقدام به فراخوان جهانی برای گوشی های فروخته شده خود کرده است.

همچنین مقامات آمریکایی اعلام کرده اند که بیش از حد داغ شدن گوشی نوت 7 سامسونگ در جنوب «کالیفرنیا» منجر به آتش سوزی در یک گاراژ شده است.

ضمن اینکه در گزارش دیگری به نقل از «نیویورک پست»، انفجار گوشی نوت 7 در دست یک پسربچه 6 ساله موجب سوختگی دست او شده است.

گوشی‌های گلکسی نوت 7 سامسونگ از ایران هم جمع‌آوری می‌شود؟

رئیس اتحادیه تجهیزات مخابراتی خاطرنشان‌ کرد: گوشی‌های جدید سامسونگ در اغلب موارد در ایران از طریق مبادی رسمی پیش‌فروش شده‌ و پیش از آن‌که این نمونه‌ها به دست مشتریان برسد قرار بر بازگشت ‌آن‌ها شده است.

عبدالحسین کریمی در گفت‌وگو با ایسنا درباره جمع‌آوری گوشی‌های گلگسی نت 7 سامسونگ که به دلیل مشکل باتری دچار مشکلاتی شده بودند، اظهار کرد: خوشبختانه فروش رسمی این نمونه‌ها در ایران از طریق سه شرکت صورت گرفته‌ بود که این سه شرکت هم برای ارائه این نمونه اقدام به پیش‌فروش کرده بودند.

وی ادامه داد: بر همین اساس پیش از آنکه این کالاها تحویل مشتریان شود مشکل مشخص شده و قرار بر آن شد که این کالا پیش از ارائه به خریداران بازگشت داده شوند.

کریمی در عین حال عنوان کرد: افرادی که از طریق مبادی غیررسمی نسبت به خرید این گوشی‌ها اقدام کرده‌اند می توانند به واحد فروشنده مراجعه کرده و جنس خریداری شده را ارجاع دهند. در صورت عدم همکاری واحد فروشنده نیز مردم می‌توانند از طریق تماس با شماره تلفن 66763035 با واحد رسیدگی به شکایات اتحادیه تجهیزات مخابراتی تماس گرفته تا ما موضوع را پیگری کرده و واحد مربوطه را ملزم به بازپس گیری  جنس فروخته شده کنیم.

وی همچنین درباره قیمت گلگسی 7 سامسونگ در ایران گفت: برای این گوشی‌ها در بازار قیمتی حدود 3 میلیون و 400 هزار تومان در نظر گرفته شده بود که برای گوشی‌های پیش‌فروش شده به رقم 2 میلیون و 990 هزار تومان می‌رسید.

رئیس اتحادیه تجهیزات مخابراتی با تاکید بر اینکه مدتی است تعرفه واردات گوشی‌های تلفن همراه به پنج درصد رسیده است اظهار امیدواری کرد از این پس شاهد افزایش واردات رسمی موبایل باشیم.

کریمی در پایان از خریداران گوشی‌های موبایل نیز خواست به هنگام خرید گوشی به چند مورد توجه داشته و حتما پیش از خرید از واحد فروشنده فاکتور رسمی دارای مهر دریافت کند. از سوی دیگر توجه داشته باشند در فاکتور کد IMEI قید شود و از خرید گوشی‌های فاقد گارانتی معتبر نیز پرهیز کنند.

تفاوت پاک‌سازی حافظه کش با پاک‌سازی دیتا چیست؟

کش یا حافظه نهان یک فضای ذخیره سازی موقت است

به طور قطع تاکنون شما هم با مشکلاتی در عملکرد اپلیکیشن‌های اندرویدی مواجه شده‌اید. در هنگام مواجه شدن با این نوع مشکلات معمولا می‌توانید از طریق اقداماتی همچون «پاک‌سازی حافظه کش» (ClearCache) و یا «پاک‌سازی کل دیتا» (Clear Data) اپلیکیشن مربوطه مشکل ایجاد شده را رفع کنید.

این دو راه ‌حل اکثرا به طور معجزه‌آسایی به بهبود عملکرد دستگاه اندرویدی و اپلیکیشن‌های نصب شده بر روی آن کمک می‌کنند. اما تفاوت بین این دو عملیاتی که به ظاهر مشابه با یکدیگرند در چیست؟
با ما همراه باشید تا با تفاوت این دو عمل آشنا شوید.

پاک‌سازی حافظه کش اپلیکیشن یا Clear App Cache چیست؟
کش یا حافظه نهان یک فضای ذخیره سازی موقت در دستگاه بوده که وظیفه آن نگهداری انواع خاصی از داده‌ است. حافظه کش به منظور افزایش سرعت عملکرد دستگاه و کاهش مصرف منابع پردازشی و عدم نیاز به دریافت داده‌های تکراری ایجاد شده است. حتما تا به حال متوجه این نکته شده‌اید که پس از راه‌اندازی مجدد گوشی، باز کردن بلافاصله یک اپلیکیشن کمی به طول می‌انجامد در صورتی که در دفعات دوم به بعد انجام همین عمل با سرعت بیشتری صورت می‌گیرد.

دلیل این موضوع با حافظه کش دستگاه ارتباط مستقیم دارد. سرعت اجرای یک اپلیکیشن پس از بارگذاری اولیه به دلیل داده‌هایی که در حافظه کش دستگاه ذخیره می‌شوند، افزایش می‌یابد. مشابه همین عمل نیز در هنگام بازدید از وب‌سایت‌ها اتفاق می‌افتد. به راحتی می‌توان متوجه شد که وب‌سایت‌ها از دفعات بازدید دوم به بعد با سرعت بیشتری بالا می‌آیند.در این شرایط هم دلیل وقوع این امر با حافظه کش دستگاه ارتباط مستقیم دارد.

مرورگر شما هم حافظه پنهان یا کش اختصاصی خود را داشته و اطلاعات مربوط به وب‌سایت‌هایی که از آن بازدید می‌کنید را در این حافظه ذخیره‌سازی می‌کند. این امر منجر به افزایش سرعت عملکرد مرورگر در حین مراجعه به سایت‌هایی که به وفور از آن‌ها بازدید می‌کنید خواهد شد.

به طور کلی تحت شرایط عادی در دستگاه‌های هوشمند اندرویدی نیازی به مدیریت دستی داده‌های کش وجود ندارد. سیستم عامل اندروید به طور خودکار این داده‌ها را مدیریت می‌کند. اگر اپلیکیشنی بنا به هر دلیلی به درستی اجرا نشد و یا به طور کامل متوقف شد می‌توانید برای حل مشکل به صورت دستی از این راه وارد عمل شوید.

هنگامی که داده‌های کش یک اپلیکیشن را حذف می‌کنید، فایل‌هایی که به طور موقت در آن‌ ذخیره شده‌اند را از بین می‌برید. با این‌ حال توجه داشته باشید که انجام چنین عملی، عملکرد بهتر دستگاه اندرویدی شما را تضمین نمی‌کند. همچنین پس از حذف داده‌های کش ممکن است که اپلیکیشن به طور موقت در هنگام استفاده کندتر عمل کند.

حافظه کش به منظور افزایش سرعت عملکرد دستگاه ایجاد شده است

پاک‌سازی دیتا اپلیکیشن‌ یا Clear App Data چیست؟
در حالی که پاک کردن حافظه کش ریسک بسیار جزئی در تغییر تنظیمات یک برنامه دارد، پاک کردن داده یا دیتا اپلیکیشن‌ها (Clear App Data) تنظیمات و اطلاعات پیشین را به طور کامل حذف خواهد کرد. انجام عمل Clear App Data یا پاک‌سازی دیتا، اپلیکیشن را به حالت اولیه و پیش‌فرض باز می‌گرداند. پس از آن اپلیکیشن طوری عمل خواهد کرد که گویا شما برای اولین بار آن را دانلود و نصب کرده‌اید.

به عنوان مثال تصور کنید که تنظیمات صوتی یک اپلیکیشن را تغییر داده‌ و به شکلی که مد نظرتان است شخصی‌سازی کرده‌اید. در این شرایط با پاک‌سازی حافظه کش، این تنظیمات مد نظرتان به هیچ وجه تغییر نخواهند کرد و به نوعی حذف نمی‌شوند. اما در سمت مقابل پاک کردن دیتای اپلیکیشن مذکور به احتمال زیاد تمامی تنظیمات آن را به حالت اولیه باز می‌گرداند و این موضوع به معنای از دست رفتن شخصی‌سازی‌های شما خواهد بود.

پاک کردن حافظه کش

چه زمان نیاز به پاک‌سازی حافظه کش یا دیتا داریم؟
معمولا کمتر شرایطی پیش می‌آید که در آن مجبور به پاک‌سازی حافظه کش شوید. اغلب اپلیکیشن‌ها در قبال این موضوع درست عمل کرده و بهینه‌سازی شده‌اند. اما برخی از اپلیکیشن‌ها هم وجود دارند که اطلاعات پرحجم و سنگینی را در حافظه کش دستگاه ذخیره می‌کنند و این موضوع منجر به اشغال حافظه داخلی گوشی یا تبلت اندرویدتان خواهد شد.

به عنوان مثال پادکست‌ها از این دسته موارد محسوب می‌شوند. اگر از اپلیکیشن‌های این چنینی استفاده می‌کنید، توصیه می‌کنیم که گاه به گاه حافظه کش آن‌ها را پاک‌سازی کنید. در سمت مقابل پاک‌سازی کل دیتا اپلیکیشن‌ها اغلب در شرایطی انجام می‌شود که عملکرد اپلیکیشن مختل شده یا دچار مشکلات خاصی شود. در این شرایط با بازگرداندن تنظیمات و وضعیت اپلیکیشن به حالت اولیه، مشکلات مورد نظر رفع می‌شوند.

پاک‌سازی حافظه کش یا دیتا اپلیکیشن‌ها باید با توجه به نیاز شما انجام شود

چگونه حافظه کش یا دیتا یک اپلیکیشن را پاک‌سازی کنیم؟
این فرآیند بسته به نوع و مدل گوشی و سیستم عامل آن متفاوت است اما در گوشی‌های مجهز به سیستم عامل اندروید آب نبات چوبی روش کار به شرح زیر است.

• به منوی تنظیمات مراجعه کنید.
• وارد قسمت Apps شوید.
• در بالا زبانه All tap را انتخاب کنید.
• بر روی اپلیکیشنی که مایل به حذف داده یا کش آن هستید ضربه بزنید.
• در صفحه باز شده گزینه Clear Cache یا Clear Data بسته به عملی که مایل به انجام آن هستید، انتخاب کنید.

نکته‌: اپلیکیشن‌هایی که به سرعت عملکرد دستگاه کمک می‌کنند!!

اپلیکیشن‌های متعددی وجود دارند که مدعی هستند استفاده از آن‌ها باعث افزایش سرعت عملکرد دستگاه می‌شود. دقت داشته باشید که در اغلب موارد استفاده از این اپلیکیشن‌ها بی‌فایده است. عموما در این اپلیکیشن‌ها گزینه‌ای ارائه شده که ادعا می‌شود با انتخاب آن سرعت عملکرد دستگاه شما افزایش می‌یابد. انجام چنین عملی در پلتفرم‌های امروزی اندرویدی (نسخه‌های جدید سیستم عامل اندروید) غیر ضروری محسوب شده و به هیچ وجه منجر به افزایش سرعت عملکرد سیستم عامل و دستگاه نمی‌شود.

نتیجه گیری:
پاک‌سازی حافظه کش یا دیتا اپلیکیشن‌ها باید با توجه به نیاز شما انجام شود و به واقع نمی‌توان گفت که کدام مورد بازده بهتری دارد. هر دوی این فرآیندها هدف خاص خود را به همراه خواهند داشت. با این حال توصیه می‌شود که اولین قدم شما برای حل مشکلات ایجاد شده در عملکرد یک اپلیکیشن، پاک‌سازی حافظه کش آن باشد چرا که این عمل به رفع سریع مشکل یک برنامه کمک می‌کند. اگر با انجام این عمل تغییری صورت نگرفت و مشکل ایجاد شده رفع نگردید، می‌توانید از گزینه پاک‌سازی دیتا اپلیکیشن استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که انجام این عمل منجر به پاک‌سازی و حذف تمامی فایل‌های ذخیره شده در اپلیکیشن مورد نظر از جمله تصاویر، ویدئوها و یا فایل‌های صوتی را می‌شود.

منبع:andpple.ir

قطع زنگ تماس‌ها در اپل واچ

 رد تماس‌ در اپل واچ

روش‌های مختلفی برای رد تماس‌های دریافتی وجود دارد؛ روش‌هایی همچون کشیدن صفحه به سمت آیکون رد تماس، رد تماس و ارسال پیام کوتاه، هدایت تماس گیرنده به صندوق صوتی یا استفاده از کلید کاهش صدا و بی‌صدا کردن دستگاه برای گذر از تماس دریافتی تا زمان منصرف شدن تماس‌گیرنده!

گزینه آخر از جمله مواردی است که اغلب کاربران هنگامی که نمی‌خواهند تماسی را رد کنند، اما قصد پاسخگویی به آن را نیز ندارند، استفاده می‌کنند. با استفاده از این روش تنها کاری که انجام می‌شود این است که صدای گوشی شما موقتا قطع می‌شود و دستگاه شما آنقدر زنگ می‌خورد تا فرد تماس‌گیرنده به خیال آن‌که صدای زنگ تماس را متوجه نمی‌شوید یا آن را با خود همراه ندارید از تماس خود پشیمان شده و تماس را قطع کند. این روش با فشار دکمه کاهش صدا روی دستگاه آیفون قابل اجراست، اما آیا می‌دانید روش سریع‌تری نیز برای انجام این کار توسط ساعت هوشمند اپل وجود دارد که شما را از بیرون آوردن آیفون از جیبتان بی‌نیاز می‌کند؟

این ترفند را می‌توانید به روش زیر انجام دهید:
تنها کاری که باید هنگام دریافت تماس انجام دهید این است که به محض مشاهده هشدار تماس روی ساعت هوشمند خود، کف دستتان را به‌طور کامل روی صفحه ساعت قرار دهید!

با انجام این کار بدون آن‌که به خارج کردن آیفون از جیبتان نیاز داشته باشید، صدای زنگ تماس قطع شده و بدون رد کردن تماس یا هدایت به صندوق صوتی می‌توانید از پاسخگویی به تماس‌های دریافتی صرف‌نظر کنید.

منبع:jamejamonline.ir

بلوتوث چیست؟

درست مانند وای-فای، استاندارد بلوتوث نیز با گذشت زمان در حال پیشرفت و بهبود است

فناوری بلوتوث برای اولین بار در سال 2000 به بازار محصولات الکترونیکی مصرفی وارد شد و پس از گذشت 16 سال، همچنان در حال پیشرفت و بهبود است.

تکنولوژی های زیادی وجود دارند که با وجود تبدیل شدن به بخش جدایی ناپذیری از زندگی دیجیتال‌مان، کمتر به آن‌ها توجه می‌کنیم و آشنایی چندانی با آن‌ها نداریم. بلوتوث نیز یکی از این موارد است.

?بلوتوث چیست؟?‎
فناوری بلوتوث برای اولین بار در سال 2000 به بازار محصولات الکترونیکی مصرفی وارد شد و پس از گذشت 16 سال، همچنان در حال پیشرفت و بهبود است.

بلوتوث یک پروتکل ارتباطی بی سیم برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر است که باوجود سرعت کمتر نسبت به وای-فای، اتصال دستگاه‌ها از طریق آن به مراتب آسان تر انجام می‌گیرد و معمولاً در اتصال مستقیم دو دستگاه به یکدیگر، ترجیح داده می‌شود.

با توجه به اینکه تقریباً تمامی تلفن‌های هوشمند از بلوتوث پشتیبانی می‌کنند، این فناوری به روشی پیش فرض برای اتصال بی سیم بلندگو، هدفون و دیگر وسایل جانبی به تلفن‌های هوشمند تبدیل شده است. به جز تلفن های هوشمند، بلوتوث را در دیگر دستگاه‌های الکترونیکی مانند پرینترها، دستگاه‌های ریموت و کامپیوترهای شخصی نیز می‌توان یافت.

درست مانند وای-فای، استاندارد بلوتوث نیز با گذشت زمان در حال پیشرفت و بهبود است. از مهمترین این پیشرفت‌ها تا به حال می‌توان به افزایش سرعت انتقال داده ها و کاهش مصرف انرژی (که برای دستگاه های قابل حمل بسیار حیاتی است) اشاره کرد.

به احتمال زیاد، تکنولوژی بلوتوث در سال های آینده نقش مهمی در بازار رو به رشد «اینترنت اشیاء» نیز بازی خواهد کرد.

تاریخچه‌ی بلوتوث
ایده‌ی اولیه‌ی بلوتوث برای اولین بار در سال 1994 مطرح شد. در ابتدا هدف از ابداع بلوتوث تنها «انتقال بدون سیم اطلاعات» بود. نام بلوتوث نیز برگرفته از پادشاه دانمارکی است که اواخر هزاره‌ی اول میلادی، دانمارک و نروژ را با یکدیگر متحد کرد.

درست مانند «پادشاه دندان آبی»، تکنولوژی بلوتوث نیز قصد ایجاد اتحاد را داشت؛ با این تفاوت که به جای قبایل مختلف اسکاندیناوی، این بار قرار بود دستگاه‌های متفاوت الکترونیکی از طریق یک استاندارد واحد ارتباطی با یکدیگر یکپارچه شوند. بلوتوث قبل از اینکه به صورت گسترده توسط شرکت‌های بزرگ استفاده شود، توسط تیمی از مهندسان شرکت اریکسون در سوئد اختراع، و در سال 1998 به صورت رسمی معرفی شد.

یک سال بعد استاندارد بلوتوث 1.0 به ثبت رسید و در سال 2000 اولین هدست مجهز به بلوتوث به بازار عرضه شد. با پیشرفت این تکنولوژی و معرفی نسخه‌های بعدی از استاندارد بلوتوث، شاهد به کارگیری آن در موس و کیبورد، تلفن‌های هوشمند، پرینترها، لپ‌تاپ‌ها و دیگر وسایل الکترونیکی بودیم.  

هم اکنون بلوتوث 4.2 جدیدترین نسخه از استاندارد این تکنولوژی است و تا عرضه‌ی نسخه‌ی 5 نیز فاصله‌ی چندانی نداریم. پس از گذشت 16 سال از عرضه‌ی بلوتوث، تولید کنندگان وسایل الکترونیکی همچنان در این فکر هستند تا راه های جدیدتری برای استفاده از این تکنولوژی پیدا کنند؛ از انتقال خودکار اطلاعات بین ساعت هوشمند و تلفن همراه گرفته تا باز کردن قفل‌ها هنگام نزدیک شدن دستگاه‌های مورد اعتماد مجهز به بلوتوث.

گروه توسعه‌ی استاندارد بلوتوث، معروف به SIG، در ابتدا از 5 شرکت تشکیل شده بودند که وظیفه‌ی توسعه و پیشرفت این تکنولوژی را بر عهده داشتند. 5 شرکت موسس عبارتند از اریکسون، اینتل، نوکیا، توشیبا و IBM. بعدها مایکروسافت در سال 1999، لنوو در سال 2005 و اپل نیز سال 2015 به این جمع اضافه شدند.

کاربرد اصلی بلوتوث و وای-فای انتقال اطلاعات به صورت بدون سیم است

ویژگی های بلوتوث
بلوتوث به نحوی طراحی شده است تا قبل از هر چیز، کار کردن با آن تا حد ممکن آسان باشد. این سادگی در واقع به معنای پنهان ماندن بخش اعظمی از زوایای فنی این تکنولوژی از چشم کاربر عادی است. در سخت ترین حالت ممکن، کاربر تنها لازم است یک پین کد چند رقمی را برای همگام سازی دو دستگاه وارد کند.

جدیدترین استاندارد بلوتوث با نام بلوتوث 4.2 (بلوتوث 5 اواخر سال 2016 یا اوایل 2017 عرضه خواهد شد)، از لحاظ تئوری حداکثر سرعت 2.1 مگابایت بر ثانیه و حداکثر بُرد 100 متر را در اختیار می‌گذارد؛ اما کاربران در عمل سرعت و برد کوتاه‌تری را تجربه خواهند کرد.

بلوتوث برای انتقال داده از شبکه‌ی بسته‌ای متشکل از 79 باند رادیویی استفاده می‌کند. دستگاه‌های بلوتوث این قابلیت را دارند تا به صورت خودکار یکدیگر را پیدا کنند و شما قادر خواهید بود تا 8 دستگاه را به صورت همزمان از طریق بلوتوث به یکدیگر متصل کنید؛ بدون اینکه برای این کار مجبور باشید باتری دستگاه خود را قربانی کنید.

بلوتوث دو نوع اصلیِ «بلوتوث نرخ اصلی/نرخ بهبود یافته» (BR/EDR) و «بلوتوث کم انرژی» (LE) دارد. بلوتوث BR/EDR برد کمتری دارد، اما برای مصارفی که نیازمند برقراری اتصالی پایدار هستند (به عنوان مثال برای استریم موسیقی) مناسب تر است.

اما بلوتوث LE پتانسیل بیشتری برای کاربرد در اینترنت اشیاء دارد؛ جایی که در آن داده‌ها به صورت منقطع و محدود ارسال می‌شوند و در عوض مصرف کم انرژی از اولویت بالاتری برخوردار است.

بلوتوث در مقابل وای-فای
هرچند کاربرد اصلی بلوتوث و وای-فای انتقال اطلاعات به صورت بدون سیم است، اما در عمل این دو بسیار با هم متفاوت هستند. باوجود تفاوت چشمگیر ماهیتی، هر از چند گاهی هر یک از این دو سعی می‌کنند به قلمرو دیگری وارد شوند. برای مثال بلوتوث و وای-فای هم اکنون در حال جنگی تمام عیار برای تبدیل شدن به استاندارد غالب در اینترنت اشیاء و دستگاه‌های مرتبط با خانه‌های هوشمند هستند.

بهترین کارایی بلوتوث در اتصال دو دستگاه به یکدیگر و ایجاد شبکه‌های اَدهاک است، در حالی که وای-فای برای ایجاد یک شبکه‌های وسیع پیرامون یک دستگاه مرکزی مانند روتر، مناسب‌تر است.

راه‌اندازی بلوتوث به مراتب از وای-فای آسان‌تر است و انرژی کمتری صرف می‌کند. در عوض برد بلوتوث از وای-فای کمتر است و اطلاعات را بسیار کندتر انتقال می‌دهد. ناگفته پیداست که با سرعت حداکثر 2 مگابایتی، نمی‌توان از بلوتوث برای استریم ویدئوهای با کیفیت استفاده کرد.

هر دو استاندارد در حال تکامل هستند. استاندارد جدید Wi-Fi Direct طراحی شده است تا بعضی مزایای بلوتوث مانند احتیاج نداشتن به اکسس پویت مرکزی (روتر) و اتصال آسان و مستقیم دو دستگاه به یکدیگر را با خود به دنیای وای-فای بیاورد.

بلوتوث 5 نیز قرار است از تکنولوژی‌های ناوبری و تشخیص موقعیت بهتر پشتیبانی کند و در عین حال با دوبرابر کردن سرعت انتقال اطلاعات، بُرد بلوتوث LE را نیز تا 4 برابر افزایش دهد.

ترجمه: زومیت - faradeed.ir

چگونه جهل کشف شد؟

فرض کنید یکی از روستاییان اسپانیایی، هزار سال پس از میلاد مسیح، می‌خوابید و پانصدسال بعد، با غوغای ملوانان کریستف کلمب بیدار می‌شد که پا به عرش? نینا، پینتا و سانتاماریا می‌گذاشتند. در این صورت دنیا به چشم او کاملاً آشنا می‌آمد. علی‌رغم تغییرات فناوری، آداب و مرزهای سیاسی، این نمون? قرون‌وسطاییِ اصحاب کهف با اوضاع جدید احساس غریبگی نمی‌کرد. اما اگر یکی از ملوانان کریستف کلمب هم این‌چنین چُرتش می‌گرفت و با صدای گوشیِ آیفون در قرن بیست‌ویکم از خواب می‌پرید، دنیای جدید بسیار بیش از تصورش غریبه می‌بود. شاید از خودش می‌پرسید: «اینجا بهشت است؟ یا چه بسا جهنم؟»

علم برای پیشرفت به تقویت متقابلِ میان علم، سیاست و اقتصاد وابسته است

قوای بشری در پانصد سالِ گذشته رشد اعجاب‌آور و بی‌سابقه‌ای داشته است. در سال 1500 میلادی، نزدیک به پانصدمیلیون از گون? بشر در کل دنیا زندگی می‌کرد. امروز این رقم نزدیک به هفت‌میلیارد است. ارزش کل کالاها و خدماتی که انسان‌ها در سال 1500 میلادی تولید کرده‌اند، با احتساب نرخ تورم، حدود 250میلیارد دلارِ امروز می‌شد. اکنون تولیدات یک سالِ انسان‌ها نزدیک به شصت‌تریلیون دلار ارزش دارد. در سال 1500 میلادی، بشر حدود سیزده‌تریلیون کالری انرژی در روز مصرف می‌کرد. امروزه این رقم به 1500تریلیون کالری رسیده است. دوباره این ارقام را نگاه کنید: جمعیت بشر 14 برابر، تولیدات او 240 برابر، و مصرف انرژی‌اش 115 برابر شده است.

فرض کنید یکی از رزم ناوهای امروزی را به دوران کریستف کلمب ببرید. این رزم‌ناو ظرف چند ثانیه نینا، پینتا و سانتاماریا را به تکه‌چوب‌هایی بی‌مصرف تبدیل می‌کرد. سپس ناوگانِ تمامی قدرت‌های بزرگ دنیا را غرق می‌کرد؛ بی‌آنکه حتی یک خش به بدنه‌اش بیفتد. پنج کشتی بارکش امروزی می‌توانند تمام محموله‌های متعلق به هم? ناوگان‌های تجاری آن روز دنیا را حمل کنند. یک رایان? امروزی می‌تواند تمامی کلمات و ارقام هم? کتاب‌های دست‌نویس آن دوران را ذخیره کرده و تمامی کتابخانه‌های قرون وسطا را در خود جای دهد و باز هم حافظه‌اش پُر نشود. هر یک از بانک‌های بزرگ امروزی بیش از مجموع هم? پادشاهی‌های آن دوران پول دارند.

در سال 1500 میلادی، تنها چند شهر بیش از 100 هزار نفر سکنه داشتند. اکثر ساختمان‌ها را از گِل، چوب و نی می‌ساختند و ساختمان سه‌طبقه، آسمان‌خراش حساب می‌شد. جاده‌های آن دوران، راه های خاکی مال رویی بود که تابستان‌ها پُر از گردوخاک و زمستان‌ها گل‌آلود می‌شد و محل تردد پیاده‌ها، اسب‌ها، بُزها، مرغ‌ها و تک‌وتوک گاری‌ها بود. در شهرها بیش از همه صدای انسان و حیوان و هرازگاهی صدای چکش و ارّه می‌آمد. با غروب خورشید، منظر? شهر تاریک می‌شد؛ به‌جز شمع یا مشعلی در گوشه‌کنارها که سوسو می‌زد. ساکنان چنان شهری با دیدن توکیو، نیویورک یا بمبئی چه فکری می‌کردند؟

پیش از قرن شانزدهم، هیچ یک از ابنای بشر گرد جهان نگشته بود تا اینکه در سال 1522، اردوی ماژلان پس از سفری به طول 72 هزار کیلومتر به اسپانیا بازگشت. این سفر سه سال طول کشید و تقریباً جان هم? خدم? آن اردو ازجمله خود ماژلان را گرفت. در سال 1873، فیلاس فاگ، ماجراجوی ثروتمند بریتانیایی، در دنیای تخیلات ژول ورن توانست دور دنیا را در هشتاد روز بگردد. امروزه هر کسی از طبق? متوسط، می‌تواند ظرف 48 ساعت دنیا را به‌صورتی امن و آسان دور بزند.

در سال 1500، بشر محدود به سطح زمین بود. بشر می‌توانست برج بسازد و از کوه صعود کند؛ اما آسمان منحصر به پرندگان، فرشته‌ها و خدایان بود. در 20 جولای 1969 انسان روی ماه فرود آمد. این نه‌فقط دستاوردی تاریخی، بلکه شاهکاری در تکامل انسان یا حتی در ابعاد کهکشانی بود. ظرف چهارمیلیارد سالی که از تکامل می‌گذشت، هیچ ارگانیسمی نتوانسته بود از اتمسفر زمین عبور کند؛ چه رسد به آنکه پا یا اندام خود را روی ماه بگذارد.

بشر در عمد? تاریخ خود حدود 99.99 درصد از ارگانیسم‌های روی زمین، یعنی میکروارگانیسم‌ها را نمی‌شناخت. نه اینکه میکروارگانیسم‌ها اهمیتی نداشته باشند: هریک از ما میلیاردها مخلوق تک‌سلولی در بدنمان داریم که فقط سواری مُفتی از ما نمی‌گیرند؛ بلکه بهترین دوستان و مرگ‌بارترین دشمنانمان هستند.

برخی از آن‌ها غذایمان را هضم کرده و روده‌مان را تمیز می‌کنند و برخی دیگر موجب مرض و بیماری‌های مُسری می‌شوند. اما تا سال 1674 طول کشید تا بالأخره چشم اولین بشر به یک میکروارگانیسم افتاد: آنتونیه فان لونهوک با میکروسکوپ دست‌سازش، از دیدن دنیایی از مخلوقات ریز که در قطره‌ای آب وِل می‌گشتند، شگفت زده شد.

سه قرن پس از آن ماجرا، امروزه انسان‌ها با طیف وسیعی از گونه‌های میکروسکوپی آشنا شده‌اند. ما توانسته‌ایم اکثر بیماری‌های همه‌گیر و مهلکی را که آن‌ها پدید می‌آورند، شکست دهیم و میکروارگانیسم‌ها را در پزشکی و صنعت به خدمت بگیریم. امروزه باکتری‌ها را مهندسی می‌کنیم تا دارو بسازند، زیست‌سوخت تولید کنند و انگل‌ها را از پا دربیاورند.

اما مهم‌ترین و دوران سازترین لحظه در پانصد سال گذشته، دقیقاً ساعت 5:29:45 بامداد روز 16 جولای 1945 بوده است. دقیقاً در آن لحظه، دانشمندان امریکایی اولین بمب اتمی را در الاموگوردو در ایالت نیومکزیکو منفجر کردند. از آن لحظه به بعد، نوع بشر نه تنها امکان تغییر مسیر تاریخ، بلکه قابلیت پایان‌دادن به تاریخ را داشته است.

آن فرایند تاریخی را که به الاموگوردو و پاگذاشتن روی ماه منجر شد، به‌نام «انقلاب علمی» می شناسیم. در جریان این انقلاب، نوع بشر با سرمایه‌گذاریِ منابعِ خود در پژوهش‌های علمی، قوای شگفت‌آوری کسب کرده است. این دوره را ازآن رو انقلاب می‌نامیم که تا سال 1500 میلادی، انسان‌های کر? خاکی به قدرت خود در به دست آوردن قوای جدید پزشکی، نظامی و اقتصادی تردید داشتند. حکومت‌ها و ثروتمندان منابعی را به آموزش و پژوهش اختصاص می‌دادند؛ اما هدف کلی‌شان نه کسب قابلیت‌های جدید، بلکه حفظ قابلیت‌های موجود بود. حاکمان دوران پیشامدرن نوعاً به کشیشان، فلاسفه و شعرا پول می‌دادند، به این امید که آن‌ها به حکومتشان مشروعیت بخشیده و نظم اجتماعی را حفظ کنند. حکّام از آن‌ها نمی‌خواستند داروی جدیدی کشف کنند، اسلح? جدیدی اختراع کنند یا محرّک رشد اقتصادی شوند.

در پنج قرن گذشته، انسان‌ها هر روز بیش از روز قبل باور کرده‌اند که با سرمایه‌گذاری در پژوهش علمی می‌توانند قابلیت‌هایشان را افزایش دهند. این باورْ ایمانی کورکورانه نبود؛ بلکه بارهاوبارها به‌صورت تجربی اثبات شد. هرچه اثبات‌ها بیشتر می‌شد، ثروتمندان و حاکمانْ منابع بیشتری در اختیار علم می‌گذاشتند. بدون این سرمایه‌گذاری‌ها هرگز نمی‌توانستیم روی ماه راه برویم، میکروارگانیسم‌ها را مهندسی کنیم یا اتم را بشکافیم.

مثلاً حکومت ایالات متحده در چند ده? اخیر میلیاردها دلار صرف مطالع? فیزیک هسته‌ای کرده است. دانش حاصل از این پژوهش‌ها، امکان ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای را فراهم کرده است که برق ارزان‌قیمت برای صنایع امریکایی تولید می‌کنند. آن‌ها به حکومت امریکا مالیات می‌دهند و حکومت امریکا هم بخشی از این مالیات‌ها را صرف پژوهش‌های بیشتر در فیزیک هسته‌ای می‌کند.

چرخ? بازخورد انقلاب علمی: علم برای پیشرفت خود به چیزی بیش از پژوهش نیاز دارد: پیشرفت به تقویت متقابلِ میان علم، سیاست و اقتصاد وابسته است. نهادهای سیاسی و اقتصادی، منابعی را تأمین می‌کنند که پژوهش علمی بدون آن‌ها ممکن نیست. پژوهش‌های علمی نیز توانمندی‌های جدیدی عرضه می‌کنند که ازجمله به کار تأمین منابعِ بیشتر می‌آیند. بخشی از این منابع نیز دوباره در پژوهش سرمایه‌گذاری می‌شوند.

باور روزافزون انسان‌های مدرن به توانایی خود در کسب قوای جدید از طریق پژوهش، از کجا می‌آید؟ چه عاملی موجب پیوند میان علم، سیاست و اقتصاد شد؟ این فصل با بررسی ماهیت منحصربه‌فرد علم مدرن، به‌دنبال حداقل بخشی از پاسخ این سؤال است. دو فصل بعد به شکل‌گیری اتحاد میان علم، امپراتوری‌های اروپایی و اقتصاد سرمایه‌داری می‌پردازد.

ما نمی دانیم
حداقل از زمان «انقلاب شناختی»1 بدین‌سو، انسان‌ها سعی کرده‌اند کیهان را درک کنند. اجداد ما زمان زیادی صرف و تلاش بسیاری کردند تا قواعد حاکم بر دنیای طبیعی را کشف کنند. اما علم مدرن از سه جهتِ کلیدی با مکاتب معرفتی پیشین تفاوت دارد:

1) میل به قبول جهل. علم مدرن بر پای? تعبیری لاتین، یعنی ایگنوراموس2 شکل گرفته است: «ما نمی‌دانیم.» پیش‌فرض علم مدرن آن است که ما از همه ‌چیز خبردار نیستیم. مهم‌تر از آن اینکه می‌پذیریم با کسب دانش بیشتر، ممکن است آنچه گمان می‌کنیم می‌دانیم، غلط از آب دربیاید. هیچ مفهوم، ایده یا نظریه‌ای مقدس و بی‌چون‌وچرا نیست.

2) محوریت مشاهده و ریاضیات. علم مدرن، با پذیرش جهل، به‌دنبال کسب دانش جدید است. این کار با جمع‌آوری مشاهده‌ها و سپس استفاده از ابزارهای ریاضی برای جای‌دادن این مشاهدات در دل نظریه‌های جامع صورت می‌پذیرد.

3) کسب توانمندی‌های جدید. علم مدرن به خلق نظریه‌ها اکتفا نمی‌کند؛ بلکه از این نظریه‌ها برای کسب توانمندی‌های جدید و به‌ویژه توسع? فناوری‌های نو بهره می‌گیرد.

انقلاب علمی نه انقلابِ دانش، بلکه انقلابِ جهل بوده است. مهم‌ترین کشفی که زمینه‌ساز انقلاب علمی شد، کشف این نکته بود که انسان‌ها پاسخِ مهم‌ترین پرسش هایشان را نمی‌دانند.

مکاتب معرفتی پیشامدرن مانند اسلام، مسیحیت و مکتب‌های بودا و کنفوسیوس می‌گفتند هم? دانستنی‌ها را می‌دانیم. خدایان بزرگ یا خدای واحد قادر مطلق یا خردمندان گذشته، صاحبِ حکمتی فراگیر بوده‌اند که در کتب مقدس یا سنت‌های شفاهی آن را بر ما آشکار کرده‌اند. انسان‌های معمولی با غور در این متون و سنت‌های باستانی و درک درست آن‌ها، به معرفت دست می‌یافتند. به مخیل? کسی هم خطور نمی‌کرد که انجیل، قرآن یا وِدا، مقدس‌ترین کتاب هندوها، رازهای حیاتی کیهان را ناگفته گذاشته باشند تا انسانی از جنس گوشت و خون آن را کشف کند.

مکاتب معرفتی باستان فقط دو نوع جهل را ممکن می‌دانستند. در نوع اول، ممکن بود «فرد» دربار? امر مهمی جاهل باشد. برای کسب معرفت، کافی بود تا از فرد خردمندتری سؤال کند. بر این اساس، کشف چیزهایی که هیچ‌کس نمی‌دانست، ضرورتی نداشت؛ مثلاً اگر یکی از روستاییان در یکی از دهات یورک‌شایر در قرن سیزدهم می‌خواست بداند که خاستگاه نژاد بشر چیست، باور داشت که مکتب مسیح پاسخ قطعی این سؤال را دارد. پس کافی بود تا از کشیش محل خود بپرسد.

در نوع دوم، ممکن بود «مکتب» دربار? امور «بی‌اهمیت» جاهل باشد. پیش‌فرض آن بود که اگر خدایانِ بزرگ یا خردمندانِ گذشته به خود زحمت نداده‌اند چیزی را به ما بگویند، لابد آن چیز اهمیتی نداشته است؛ مثلاً اگر همان روستایی اهل یورک‌شایر می‌خواست بداند که عنکبوت‌ها چطور تار خود را می‌بافند، سؤال‌کردن از کشیش فایده‌ای نداشت، چون هیچ‌یک از کتب مقدس مسیحی به این پرسش پاسخ نداده بودند. این به‌معنای نقص مسیحیت نبود؛ بلکه بدین معنا بود که درک نحو? تاربافی عنکبوت‌ها بی‌اهمیت است. البته که خدا خوب می‌داند عنکبوت‌ها چطور تار می‌بافند؛ اما اگر این اطلاعات حیاتی بود، اگر برای شکوفایی و رستگاری بشر ضرورت داشت، خدا هم توضیح جامع آن را در انجیل می‌نگاشت.

مسیحیت مردم را از مطالع? عنکبوت‌ها نهی نمی‌کرد؛ اما عنکبوت‌پژوهان، البته اگر کسی از این قماش در قرون وسطای اروپا بوده باشد، باید می‌پذیرفتند که نقش حاشیه‌ای در جامعه دارند و یافته‌هایشان ارتباطی با حقیقت‌های لایزال مسیحیت ندارد. دانشِ چنین پژوهشگرانی بی‌مقدار و خوار حساب می‌شد و دیگران می‌پنداشتند یافته‌های مربوط به عنکبوت‌ها یا پروانه‌ها یا فنچ‌های گالاپاگوس3 هیچ تناظری با حقیتِ جامعه، سیاست یا اقتصاد ندارد.

البته قصه به همین سادگی هم نبوده است. در هر عصری، حتی در باتقواترین و محافظه‌کارترین دوران‌ها، افرادی پیدا می‌شدند که می‌گفتند کل مکتبشان دربار? چیزهای مهمی جاهل است. اما این افراد معمولاً به حاشیه رانده می‌شدند یا آزار می‌دیدند یا مکتب جدیدی تأسیس می‌کردند و می‌گفتند خودشان هم? چیزهای دانستنی را می‌دانند. 

علم مدرن از آن رو مکتب معرفتی منحصربه فردی است که جهل جمعی دربار? مهم‌ترین پرسش‌ها را می‌پذیرد. داروین هرگز مدعی نشد که «بزرگِ زیست‌شناسان» است و معمای زندگی را یک‌ بار برای همیشه حل کرده است. پس از قرن‌ها پژوهشِ گسترد? علمی، زیست‌شناسان قبول دارند که هنوز تبیین درستی از نحو? ایجاد آگاهی توسط مغز ندارند. فیزیک‌دان‌ها قبول دارند که علت مه‌بانگ را نمی‌دانند یا بلد نیستند مکانیک کوانتومی را با نظری? نسبیت عام آشتی دهند.

در سایر موارد، شواهد جدیدی که هرازگاه پیدا می‌شوند، به بحث‌های داغ دربار? نظریه‌های علمی رقیب دامن می‌زنند. نمون? خوب این ماجرا، بحث‌های مربوط به نحو? بهین? ادار? اقتصاد است. هر چند هر اقتصاددان ممکن است مدعی باشد که شیو? او بهترین است، هر بحران مالی یا هر بار ترکیدن حباب بازار سهام یکی از نظریات را روی کرسی مدعی می‌نشاند. عموم افراد نیز پذیرفته‌اند که کسی حرف اول و آخر را در اقتصاد نزده است.

و در برخی موارد هم شواهدِ موجود چنان پشتیبان برخی نظریه‌های خاص بوده‌اند که مابقیِ نظریه‌ها مدت‌هاست کنار گذاشته شده‌اند. این نظریه‌ها درست محسوب می‌شوند؛ اما همه قبول دارند که اگر شواهد جدیدی یافت شود که متناقض با این نظریه‌ها باشد، اصلاح یا کنارگذاشتن آن نظریه‌ها ضروری است. نظری? زمین‌ساخت صفحه‌ای4 یا نظری? تکامل دو مثال خوب از این دست‌اند.

میل به پذیرشِ جهل است که علم مدرن را پویاتر، منعطف‌تر و کنجکاوتر از مکاتب معرفتی پیشین کرده است. همین نکته، ظرفیتمان را برای درک سازوکار جهان و توانایی‌مان را در ابداع فناوری‌های نو بسیار گسترش داده است. اما ما را با مسئله‌ای هم مواجه کرده است که گریبان‌گیر پیشینیانمان نبوده است. پیش‌فرض کلیدی ما، اینکه همه‌چیز را نمی‌دانیم و حتی دانسته‌هایمان نیز قطعی نیست، به حوز? اسطوره‌هایی نیز کشیده شده است که به میلیون‌ها غریبه امکان می‌دهند همکاری مؤثری با همدیگر داشته باشند. اگر شواهدْ حاکی از آن باشند که بسیاری از این اسطوره‌ها محل تردیدند، چطور می‌توان جامعه را سرپا نگه داشت؟ اجتماع‌ها، کشورها و نظام بین‌المللی‌مان چگونه به کار خود ادامه خواهند داد؟

هم? تلاش‌های مدرن برای تثبیت نظم اجتماعی‌سیاسی ناگزیر به یکی از این دو روشِ غیرعلمی توسل جسته‌اند:

1) نظریه‌ای علمی را برگزینید و خلاف رویه‌های متعارف علمی، آن را حقیقت غایی و مطلق اعلام کنید. نازی‌ها که مدعی بودند سیاست‌های نژادی‌شان تابع واقعیت‌های زیست‌شناختی است و کمونیست‌ها که مدعی بودند حقیقت‌های اقتصادی آسمانی که مارکس و لینن گفته‌اند، هرگز ابطال نمی‌شوند، به همین شیوه توسل جستند.

2) بی‌خیالِ علم شوید و طبق یک «حقیقت مطلق غیرعلمی» زندگی کنید. انسان‌گرایی لیبرال بر پای? این باور جزمی است که ارزش و حقوقی منحصربه‌فرد برای ابنای بشر قائل است. شرم‌آور این است که این دکترین چندان فصل مشترکی با مطالع? علمی نوع بشر ندارد.

ولی این مسئله مای? شگفتی نیست. حتی علم نیز برای توجیه و تأمین پژوهش‌های خود باید دست به دامن باورهای مذهبی و ایدئولوژیک شود.

با این حال، فرهنگ مدرن بسیار بیشتر از فرهنگ‌های سابق مایل به پذیرش جهل بوده است. یکی از عواملی که حفظ نظم اجتماعی مدرن را ممکن ساخته است، گسترش باورِ شبه‌مذهبی به فناوری و روش‌های پژوهش علمی است که تا حدودی جای باور به حقیقت‌های مطلق را گرفته‌اند.

منبع: tarjomaan.com

دزدگیر هوشمند، اختراع جدید اپل

شرکت اپل اختراعی را به ثبت رساند که قادر است اطلاعات مربوط به سارق گوشی iPhone از جمله تصویر چهره و اثر انگشت وی را گردآوری و برای مالک ارسال کند.

با وجود اینکه ابزارهایی برای قفل کردن گوشی از راه دور، پاک کردن اطلاعات و ردگیری گوشی های هوشمند عرضه شده است، اپل از مدت ها پیش به دنبال راهکاری برای شناسایی سارقان تلفن هوشمند بوده است.

اختراع جدید این شرکت که شباهت زیادی به برنامه Find My iPhone دارد، تمام حسگرهای گوشی به سرقت رفته را به چشم و گوش تبدیل می کند.

این برنامه، از راه دور فعال می شود و اطلاعات هویتی از جمله تصویر چهره، اثر انگشت، فیلم های ویدویی و صدای هر کاربر غیرمجازی را ذخیره می کند. البته تمام این کارها بدون اطلاع سارق انجام شده و به صورت رمزگذاری شده در فضای خاصی درون گوشی ذخیره می شود.

با وجود اینکه چنین ابزاری می تواند بسیار مفید باشد، استفاده عملی از آن با چالش های قانونی متعددی همراه است. برای مثال آیا از نظر قانون می توان اطلاعات هویتی فردی را حتی اگر سارق گوشی هوشمند باشد، بدون رضایت او ذخیره کرد؟ آیا تمام این اطلاعات در اختیار کاربر اصلی گوشی قرار می گیرد یا مستقیما برای مقامات ارسال می شود؟

 به گزارش ایرنا از ساینس،البته واضح است که اپل مانند هر اختراع دیگری فعلا درصدد تملک ایده های جدید در قالب حق ثبت اختراع است و با مقایسه تعداد اختراعات ثبت شده اپل که واقعا مورد استفاده قرار گرفته با اختراعاتی که هرگز به تولید نرسیده اند، احتمال اینکه اختراع جدید این شرکت نیز پا به دنیا واقعی بگذارد، بسیار اندک است.